1509 р., листопада 13, Львів Сигізмунд І підтверджує та повністю наводить привілей Казимира IV від 30 травня 1472 р.
Ориг.: ЦДІАУЛ. - Ф.131, спр.297. Пергамент: 50,5х70,5 + 11 см. Ініціал “І“. Написи: “Lit- tera annualis fori” (XVI), “Nundinae” (XVI), “Litterae super foro annuali seu nundinis” “et super depositum generale, 1509” (XVI-XVII), “Approbatio privilegii per Sigismundum Primum privilegii Casimiri” (XVII), “Securitas mercatorum, iidem ne depositorium generale transeant.
Mercat[...] civili. Pascua permissa in fundis. Mercium dividendi modus describitur. Mercatura sub castrensi iurisdictione prohibetur. Propinatio [...]. Ne mercatores depactentur” (XVII), “Litterae Casimiri regis per serenissimum Sigismundum confirmatio” (XVII). Печатка відсутня, залишився шовковий біло-червоно-голубий шнурок.Коп.: MK, 23, k.763-767; ЦДІАУЛ. - Ф.52, оп.2, спр.646, арк.129-136зв.
Регести: MRPS, IV/1, №899; Каталог, №337.
і nomine Domini amen. Ad perpetuam rei memoriam. Vetus atque usitata res est, \' turn alios extemos turn maiores nostros reges et principes solere et tanquam debere,
I que vel perpetuo, vel longeva temporis etate durare et in frequentia mortalium versari constituunt, ne oblivio memorie inimica ad iimum trahat literaram monu- mentis testiumque fide dignorum connotacioni perennare. Proinde nos Sigismundus Dei gracia rex Polonie, magnus dux Lituanie, necnon terrarum Cracovie, Sandomirie, Siradie, Lancicie, Cuiavie, Russie, Prussie, Culmensis, Elbingensis, Pomeranieque dominus et heres etc. Significamus tenore presencium, quibus expedit, universis, presentibus et futuris, harum noticiam habituris. Quod quemadmodum divus olim Casimirus rex Polonie etc., genitor et predecessor noster, civitati Leopoliensi privilegium super fora annua alterum pro sanctissime individueque Trinitatis, alterumque pro sancte Agnetis virginis et martins festis dederat et concesserat, tametsi eiusdem concessionis privilegium nec minima quidem labecula nociva aliqua sui in parte confectum quinimo planum lucidum et validum esset.
Quia tamen in eodem ipso privilegio varie consuetudines civitatis predicte et potissimum ea, quodsi quando vel utilitate, vel necessitate civitatis, vel terre Leopoliensis predicte ex- poscente, alterum annale forum in ipsa civitate tollere et annulare ipsius civitatis consules et rectores voluerint, illos id facere posse cum consensu et voluntate nostra contineretur et essent scripte, consules vero ipsi implicitiarum nobis coram exponerent utrumque forum illud civitati eidem nostre esse perutile. Propterea eo ipso privilegio coram nobis originaliter producto pecierunt illud foraque predicta confirmari et perpetuari, cuius tenor sequitur.Далі наводиться привілей Казимира IV від 30 травня 1472 р., див. док. №40. Після цього подано текст:
Nos itaque Sigismundus rex preinsertum privilegium cognoscentes esse iustum et presertim cupientes pro nostra virtute regia civitatem ipsam Leopoliensem nostram uberiore gracia nostra ornare, sub hoc felici regimine nostro et peticionibus consulum predictorum benigniter annuentes illud ipsum privilegium in omnibus suis tenoribus, sentenciis, clau- sulis, articulis, punctis et condicionibus de certa scientia et singulari gracia regiis nostris approbandum, confirmandum, roborandum et innovandum duximus, innovamusque confirmamus, approbamus et ratificamus, decernentes et privilegium illud robur perpetue firmitatis obtinere et fora annalia utraque in ipsa civitate mensura et observanda, habenda ac tenenda eviterne tenore presencium mediante in perpetuum. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Actum Leopoli feria tercia proxima post fes- tum santi Martini, anno Domini millesimo quingentesimo nono, regni vero nostri tercio. Presentibus ibidem reverendissimo et reverendis in Christo patribus dominis, necnon magnificis, generosis et venerabilibus Bernhardino archiepiscopo Leopoliensi, Mathia episcopo Premisliensi et regni nostri vicecancellario, Spithkone de Iaroslaw castellano, Nicolao de Kamyenyec palatino et capitaneo Cracoviensi et exercituum regni nostri campiductore generali, Nicolao Gardzina de Lubrancz Calissiensi, Iaroslao de Lassko Lanciciensi, Nicolao Fyrley de Dambrovicza Lublinensi et Stanislao Kmitha de Wissnicze Russie, palatinis, Ioanne Zaramba de Calinowa Poznaniensi et Georgio Crupski Belzensi, castellanis, Ioanne de Lassko coadiutore perpetuo ecclesie Gneznensis et regni Polonie cancellario, Christofero de Schidlowiecz succamerario Cracoviensi, Ioanne Latalski prep- osito Gneznensi et Petro Thomicki archidyacono Cracoviensi, secretariis nostris, et aliis quam plurimis fidedignis testibus circa premissa, sincere et fidelibus dilectis. Datum per manus eiusdem reverendi patris domini Ioannis coadiutoris ecclesie Gneznensis perpetui et regni Polonie cancellarii, de Lassko, sincere nobis dilecti.
Ioannes de Lassko, qui supra, coadiutor Gneznensis et cancellarius subscripsit.
ім‘я Господа амінь. Для вічної пам‘яті справи. Давні і корисні справи є прийнято, як чужинецькими, так і багатьма нашими королями і володарями, встановлювати, щоб безперервно або на довгий проміжок часу (справи) тривали і постійно серед смертних людей перебували; і щоб вороже забуття пам’ять до кінця не затягнуло увічнювати пам’ятками грамот та записами гідних довіри свідків. Тому ми Сигізмунд, Божою ласкою (титулатура). Змістом даної (грамоти) повідомляємо всім, сучасникам і прийдешнім, хто це читатиме. Якось божественний покійний Казимир, польський король, наш батько і попередник, дав і надав привілей місту Львову на річні ярмарки, один на святу і неподільну Трійцю, другий на свято діви і мучениці Агнети. Це надання привілею якоїсь шкідливої плями у своїй частині не має та є зрозумілим, очевидним і добре збереженим. Однак за цим же привілеєм райці та керівники міста побажали, щоб у цьому місті встановити другий річний ярмарок і це засвідчити, оскільки були записані різноманітні звичаї згаданого міста, а найбільше ті, що вимагалися для користі або для необхідності міста або згаданої Львівської землі; і щоб можна було це зробити за нашою згодою та бажанням, хай так буде, а самі райці у нашій присутності хай доведуть, що цей другий ярмарок для цього нашого міста є надзвичайно потрібним. Внаслідок цього просили поданий нам цей привілей і вищезгадані ярмарки підтвердити і увічнити, зміст цього (привілею) є таким.
Далі наводиться привілей Казимира IV від 30 травня 1472 р., див. док. №40. Після цього подано текст:
Таким чином, ми король Сигізмунд, визнаючи вищевнесену грамоту справедливу і особливо бажаючи прикрасити пліднішою нашою ласкою наше місто Львів за доброчесність для нашого правління під тим нашим щасливим пануванням, виявляємо ласкаво згоду на прохання згаданих райців, щоб той привілей зі всіма його значеннями, твердженнями, клаузулами, статтями, пунктами і умовами з нашим певним розумінням і винятковою нашою королівською ласкою вважали схвалити, підтвердити, зміцнити і відновити; відновлюємо, підтверджуємо, схвалюємо, ратифікуємо, вважаючи надати цьому привілею силу вічної чинності і два щорічних ярмарки в цьому місті, щоб були визначені, збережені, дотримані вічно за посередництвом змісту даної (грамоти). Для засвідчення даної (грамоти) наша печатка є підвішена. Діялося у Львові в найближчий вівторок після свята св. Мартина, року Божого 1509, нашого панування - третього, у присутності (список свідків). Дано через руки велебного пана отця Йоана з Ласко, вічного коадьютора гнезненського костелу і канцлера Польського королівства, щиро нам милого. Йоан з Ласко, який вище, гнезненський коадьютор і канцлер підписав.