1578р., жовтня 20, Краків Стефан на прохання магістрату і всіх громадян Львова підтверджує і повністю наводить текст привілею Владислава ІІ від 1 жовтня 1389 р.
Ориг.: ЦДІАУЛ. - Ф.131, спр.590. Пергамент: 25x48,8 + 8,3 см. Ініціал “S“. Написи: “Re- gestratae” (XVI), “Privilegii unionis ad regnum a Stefano confirmatio, anno 1578” (XVI). Печатка відсутня, залишився пергаментний поясок.
Коп.: MK, 117, k.289v-291; ЦДІАУЛ. - Ф.52, оп.2, спр.646, арк.437-439зв.
Опубл.: AGZ, III, s.84-85.
Регест: Каталог, №686.
tenhanns Dei gratia rex Poloniae, magnus dux Lituaniae, Russiae, Prussiae, Masoviae, Samogitiae, Kioviae, Volhiniae, Podlachiae Livoniaeque etc., necnon princeps Transsylvaniae etc. Significamus his literis nostris, quorum interest, universis et singulis, eamm noticiam habituris. Productas et monstratas fuisse coram nobis ab internunciis civitatis nostrae Leopoliensis, nomine magistrates et omnium quoque civium eiusdem civitatis literas domini Wladislai regis antecessoris nostri in charta membranea scriptas, et appensione sigilli maioris regni munitas, integras, nulli vitio et sinistri suspicione obnoxias, supplicatumque nobis ab iisdem internunciis esse, ut eas ipsas literas nos autoritate nostra regia approbare et confirmare dignaremur. Hae vero hoc verborum tenore erant contextae:
Далі наводиться привілей Владислава ІІ від 1 жовтня 1389 р., див. док. № 17. Після цього подано текст:
Nos itaque etsi in coronatione nostra foelici omnium subditornm nostrorum iura, libertates, immunitates, praerogativas, privilegia et quaevis indulta, tam publica quam privata, a divis antecessoribus nostris concessa, interposita religione iurisiurandi approbaverimus, eademque sanctae nos semper servaturos literis nostris susceperimus et promiserimus, secuti tamen vestigia divorum antecessorum nostrorum, quos privatim etiam literis suis, subditis suis, de privilegiis et libertatibus illorum cavisse illaque approbasse compertum habemus, annuendum memoratae internunciorum civitatis Leopoliensis supplicationi nobis factae esse existimavimus, praeinsertas itaque literas in omnibus earum partibus, quantum iuris publici rationes sinunt, autoritate nostra regia per praesentes nostras literas approbamus, confirmamus, ac ratas et gratas nos habere profitemur decernimusque easdem et omnia in illis comprehensa robur et pondus suum iustum ac debitum perpetuo obtinere debere. In eiusque rei fidem praesentes manu nostra subscripsimus et sigillo regni nostri muniri mandavimus.
Datum Cracoviae die vigesima mensis Octobris, anno Domini millesimo quingentesimo septuagesimo octavo, regni vero nostri anno tertio.Stephanus rex subscripsit.
M[atias] Bech notarius.
тефан, Божою ласкою (титулатура). Цією нашою грамотою повідомляємо, всіх і кожного, кому необхідно, хто це читатиме. Була подана і показана нам посланцями нашого міста Львова від імені магістрату і всіх міщан того міста грамота пана Владислава, короля, нашого попередника, написана на листку тонкого пергаменту і скріплена підвісною королівською печаткою, непорушна, без дефекту і не підвладна недобрій підозрі; просили нас ті посланці, щоб цю грамоту нашою королівською повагою ми вважали за гідне схвалити і підтвердити. Зміст був складений у таких словах:
Далі йде привілей Владислава ІІ від 1 жовтня 1389 р., див. док. №16. Після цього подано текст:
Таким чином, ми знаючи напевно, що в часі нашої щасливої коронації всіх наших підданих права, вільності, імунітети, прерогативи, привілеї і будь-які надання, як публічні, так і приватні, надані нашими божественними попередниками, за релігійною присягою схвалили, і їх непорушно завжди зберігатимемо, приймаємо і обіцяємо нашими грамотами, ніби як слідами святої пам’яті наших попередників, які також свої приватні грамоти своїм підданим з їх привілеями та вільностями зберігали і схвалювали; маємо (на меті) погодитися з проханням посланців міста Львова, яке було нам висловлене, оцінивши вищевнесену грамоту в усіх її частинах, оскільки узгоджується з публічним правом, нашою королівською повагою через дану нашу грамоту схвалюємо, підтверджуємо, і щоб зробити непорушною і певною, заявляємо і вирішуємо, щоб все у тих виразах свою справедливу і належну силу і вагу завжди повинно мати. Для довір’я до цієї справи дану (грамоту) нашою рукою підписали і печаткою нашого королівства наказали скріпити. Дано в Кракові 20 жовтня, року Божого 1578, нашого панування року третього.
Стефан король підписав.
М(атій) Бех, писар.