1619 р., лютого 25, Варшава Сигізмунд ІІІ дарує навічно львівським міщанам дві третини грошових кар від великих судових справ, що відбуваються у львівському війтівському суді
Ориг.: ЦДІАУЛ. - Ф.131, спр.657. Пергамент: 23,5х51 + 5,5 см. Написи: “Privilegium anno Domini 1619 super duas partes paenarum ex advocatia Leopoliensi provenientium obtentum” (XVII), “Donatio duorum grossorum ad advocatiam Leopoliensem” (XVII).
На шовковому біло- червоному шнурку печатка: Gum., XX, №75.Коп.: ЦДІАУЛ. - Ф.52, оп.2, спр.614, арк.25-26; спр.646, арк.329-330.
Регест: Каталог, №791.
igismundus[102] Tertius Dei gratia rex Poloniae, magnus dux Lithuaniae, Russiae, Prussiae, Masoviae, Samogitiae, Livoniaeque etc., necnon Sueccorum, Gottorum Vandalorumque haereditarius rex. Significamus praesentibus litteris nostris, quorum interest, universis et singulis. Quia nos civitatis nostrae Leopoliensis civium fideliter nobis subiectorum, commendatam, fidem semper habentes maioraque indies incrementa illius cupientes, ut dictam civitatem, tanquam finitimam, hostium incursionibus obnoxiam atque expositam omni studio et conatu ampliare, ad conditionemque meliorem reducere possimus ad supplicationem, senatorum, consiliariorum ac internuntiorum terrestrium, ad conventionem praesentem regni generalem congregatorum, nomine et pro parte dictae civitatis nostrae, apud nos factam, duas partes paenarum pro causis magnis provenientium, in privilegio certo per serenissimum olim Ladislaum praedecessorem nostrum, in anno millesimo trecentesimo septuagesimo octavo praedictae civitati nostrae Leopoliensi super advocatiam dato, specificatarum et pro nobis exceptarum reservatarumque dandas, conferendas et in usum civitatis convertendas esse duximus. Quae quidem duae partes paenarum, quoniam exigui et incerti proventus sunt civitatis autem dictae, cives et incolae in antiquo et continuo semper usu earundem extiterunt. Ideo praememoratam civitatem Leopoliensem singulari nostra gratia dotare, ex rationibus animum nostrum permoventibus cupientes, in dicto Ladislai piae memoriae antecessoris nostri privilegio eas duas paenarum partes, pro quibusvis criminibus et delictis ex advocatia ad nos seu ad quemvis nostrum hominem per nos constitutum quovis modo et ratione, ex quacunque occasione provenientes et vigore praedicti privilegii pro nobis et successoribus nostris reservatas, dictae civitati nostrae Leopoliensi in usuum perpetuum civitatis convertendas, una cum advocatia tota et integra cum omnibus ad eam pertinentibus adiacentiis et attinentiis damus, donamus, conferimus et perpetuis temporibus incorporamus, nihil pro nobis ac successoribus aut quovis homine nostro, ex praedictis duabus paenarum partibus relinquendo aut excipiendo, sed omne, totum ac integrum ius nostrum et successorum nostrorum, praesentis privilegii vigore dictae civitati dando, donando, conferendo et perpetuo incorporando.
Promittentes nos et successores nostros civitatem nostram Leopoliensem et eiusdem cives et incolas nunc et in futurum existentes, in eius advocatiae et duarum partium paenarum attinentiisque omnibus modo praemisso civitati donatarum, pacifico et antiquitus continuo usu sine cuiusvis renitentia et quavis impetitione conservare velle, temporibus perpetius. In cuius rei fidem praesentes manu nostra subscriptas, sigillo regni obsignari mandavimus. Datum Varssaviae in conventu regni generali die XXV mensis Februarii, anno Domini MDCXIX, regnorum nostrorum Poloniae XXXI, Sueciae vero XXV anno.
Sigismundus rex.
Iacobus Zadzik secretarius.
игізмунд III, Божою ласкою (титулатура). Даною нашою грамотою повідомляємо всім і кожному, кому необхідно. Ми, зважаючи на відданість міщан нашого міста Львова, вірно нам підданих, прагнучи, щоб згадане нам місто як прикордонне, виставлене під напади ворогів, більше зростання щоденно (мало); (щоб) усю ретельність та зусилля збільшувало, до кращого становища прийшло; на прохання сенаторів, дорадників та земських послів, які зібралися на цьому вальному сеймі королівства, передане нам від імені і з боку згаданого нашого міста, щоб дві частини відокремлених і для нас вилучених та збережених грошових кар за великі справи, що в певному привілеї, наданому найяснішим покійним Владиславом, нашим попередником, у році 1378 згаданому нашому місту Львову щодо війтівства*, ми вважали дати, надати і на користь міста використати. Ті дві частини кар, оскільки були незначним та непевним прибутком, міщани і жителі здавна і постійно завжди для згаданого міста використовували. Тому, бажаючи щойно згаданому тому місту Львову виняткову нашу ласку подарувати, з найпалкіших прагнень нашої душі, дві частини кар у згаданому привілеї Владислава, божественної пам’яті нашого попередника, що від будь-яких злочинів та провин з (уряду) війтівства нам припадають чи будь-якій нашій людині, уповноваженій нами будь-яким способом та чином, з будь-якого випадку і згідно вищезгаданого привілею нам і нашим спадкоємцям залишаються, згаданому нашому місту Львову у вічне користування міста разом зі всім і цілковитим війтівством з усіма до нього належними додатками і придатками даємо, надаємо і на вічні часи інкорпоруємо, нічого нам, нащадкам або будь-якій нашій людині зі згаданих двох частин кар не залишаючи або вилучаючи, але цілковите і повне наше право і наших спадкоємців відповідно до даного привілею згаданому місту давши, дарувавши, надавши і назавжди інкорпорувавши.
Ми і наші спадкоємці обіцяємо, що наше місто Львів і тих міщан та жителів, які є тепер і в майбутньому будуть, при тому війтівстві і двох частинах кар та всіх придатків (до війтівства), дарованих місту вищенаведеним чином, хочемо зберегти при мирному і здавна постійному користуванні без будь- якого спротиву і будь-якої перешкоди на вічні часи. Для довіри до цієї справи дану (грамоту) нашою рукою підписали і наказали королівською печаткою засвідчити. Дано на вальному сеймі у Варшаві 25 лютого, року Божого 1619, нашого панування у Польщі - 31, у Швеції - 25 року.
Сигізмунд, король.
Якоб Задзік, секретар.
Див. док. №6.